Tel: 602 490 100     |    Do darmowej dostawy zostało: 499,00 zł

Mumio – skarb z Himalajów

Mumio shilajit himalajskie to specyfik o tajemniczej nazwie pochodzący z wysokich gór Tybetu. Jego właściwości lecznicze odkryto już 5 tysięcy lat temu. Badania nad tą substancją prowadzi się przede wszystkim w Rosji i w Indiach.

Tybetańczycy zauważyli, że małpy żyjące w górach często przeżuwają kawałki substancji, którą znajdują w szczelinach skał i uznali, że to właśnie z niej pochodzi wytrzymałość i odporność na trudne, górskie warunki. Inna legenda mówi, że starożytni mieszkańcy Himalajów obserwowali ranne zwierzęta, które regenerowały się w pobliżu skał.

Mumio obecnie znajduje popularność jako panaceum na mocne kości, poprawę odporności, a także problemy układu pokarmowego i wiele innych dolegliwości.

Mumio shilajit pochodzi z wysokich gór Tybetu

Czym jest mumio?

Mumio shilajit himalajskie znane jest pod nazwami: „krew gór”, „eliksir życia”, „cudotwórczy balsam”. Nazwa tej substancji pochodzi z języka greckiego i oznacza „ochraniający” lub „oczyszczający”. Ma ona postać małych bryłek lub kryształków przypominających żywicę. Ponadto często ma konsystencję smoły. Jest czarnobrązowa i gęsta. Mumio prawdopodobnie powstaje jako produkt procesu obumierania materii organicznej: szczątków roślin (Euphorbia royleanaTrifoleum repens), alg, mszaków (z rodzajów Barbula, Fissidens, Mnium, Thuidium, Dumortiera, Marchantia, Pellia, Plagiochasma, StephenrencellaAnthoceros) i porostów, które ukryte są w zakamarkach skał, albo stanowią pozostałość po wybuchach wulkanów. Substancja ta jest prawie całkowicie rozpuszczalna w wodzie.

Mumio po wydobyciu (źródło: wikipedia)

Starożytne panaceum

Już Arystoteles pisał o antyseptycznych właściwościach mumio. Z kolei perski lekarz i uczony – Awicenna, zalecał tę substancję na złamania i zwichnięcia kości, stany zapalne i migreny. Z kolei w szekspirowskim „Makbecie” znajdziemy następującą kwestię: „Powinien zjeść górę mumijo”. Specyfikiem tym byli leczeni najwięksi władcy. Sprowadzano go z Chin, Indii, Mongolii. Używany był jako środek odmładzający i adaptogen. Współcześnie mumio ma wiele określeń – w Birmie: „krew góry”, w Mongolii i Tybecie; „soku skały”, na Syberii: „kamiennego oleju”. Inne nazwy to: „wosk gór”, „olej gór”, „górski miód”.

Co zawiera mumio?

Oprócz szczątków organicznych, mumio zawiera wiele witamin, makro- i mikroelementów oraz pierwiastków, takich jak np. potas, fosfor, sód, chrom, wapń, żelazo, siarka, cynk, kobalt, mangan, selen, fluor, molibden, witamin z grupy B, witaminę A, prowitaminę D,  aminokwasy (glutamina, glicyna, fenyloalanina, lizyna, seryna, tyramina, walina, tyrozyna, kwas asparaginowy, histydyna, prolina, metionina), kwasy organiczne, olejki eteryczne, jad pszczeli, sterydy naturalne i żywice.   

Mumio po oczyszczeniu - gotowe do spożycia (źródło: wikipedia)

Mumio shilajit himalajskie zawiera dwie klasy związków organicznych: substancje humusowe (w tym  kwas fulwowy, kwasy humusowe i huminy) i nie-humusowe metabolity organiczne. Często są one substancjami aktywnymi biologicznie.

W suplementach znajdziemy nie więcej niż osiem składników chemicznych, a mumio zawiera aż 65 naturalnych komponentów.

Rodzaje mumio

Istnieją cztery różne rodzaje shilajit mumio: savrana, rajat, tamra i lauha shilajit. Savrana określa się  jako złoty shilajit i jest koloru czerwonego. Tamra nazywany jest miedzianym shilajit i jest koloru niebieskiego. Rajat nazywa się srebrym shilajit i jest biały, podczas gdy lauha shilajit zawiera żelazo i jest brązowo-czarny. Niebieski i złoty shilajit są rzadkie, natomiast najczęściej spotykany jest  brązowo-czarny shilajit, który jest uważany za aktywny terapeutycznie.

Zastosowanie lecznicze mumio

Substancja ta ma bardzo szerokie i wszechstronne zastosowanie. Niektórzy uważają, że może wyleczyć ponad 200 chorób. Ponadto działa ogólnie wzmacniająco na organizm, przywraca utracone siły i energię. W dodatku wpływa pozytywnie na procesy biochemiczne zachodzące w organizmie. Uważa się, że jest nawet skuteczniejszy niż żeń-szeń. Naturalna medycyna uważa mumio za wspaniały specyfik, który leczy bóle różnego pochodzenia, w tym bóle głowy, anginę, kaszel, katar, paradontozę, ropiejące rany, czyraki, egzemy, astmę, boreliozę. Dostępny jest w postaci tabletek, proszków, roztworów, czopków i maści. W formie maści i kompresów można je aplikować na rany, stłuczenia, zwichnięcia i zmiany skórne (0,6 g mumio na 2 łyżki przegotowanej wody). Można pić w postaci wodnego roztworu o stężeniu dobranym do zapotrzebowania organizmu na składniki odżywcze. Poniżej podajemy kilka przykładów dolegliwości, na które pomaga mumio.

Na kości i stawy

Z rosyjskich badań prowadzonych w latach 70. XX wieku wynika, że specyfik wzmacnia kości i stawy. Ponadto pomaga on przy złamaniach i zwichnięciach kości, poprawia stan kośćca, przyspiesza regenerację po złamaniach i wspiera leczenie osteoporozy. Za te właściwości odpowiadają zawarte w nim kwasy próchniczne, m.in. fulwowy, który pobudza komórki do syntezy związków wapnia w kościach. Mumio ma w swoim składzie także dużo wapnia i fosforu. Ponadto kwasy humusowe regenerują uszkodzone tkanki przez zwiększenie ich ukrwienia i metabolizmu komórkowego. Można go stosować w postaci maści i kompresów.

Obniża poziom cukru we krwi

Jak donoszą badania, mumio ma zdolność obniżania poziomu cukru we krwi. Przez 3 tygodnie pacjentom podawano ekstrakt z tej substancji. Okazało się, że stężenie glukozy po posiłku uległo obniżeniu o 26 jednostek, a mierzone na czczo – o niecałe 15 jednostek. Odpowiadają za to kwasy próchniczne, które chronią także trzustkę przed działaniem wolnych rodników.

Przy problemach układu pokarmowego

Mumio shilajit wspomaga trawienie i usprawnia pracę jelit, przez co może być skutecznym lekiem wspomagającym leczenie niestrawności i zaburzeń trawienia. W przypadku niestawności mumio przyjmujemy 2 razy dziennie po 0,1 g. Polecany jest także przy wrzodach, ze względu na zawartość kwasu fulwowego zmniejszającego wydzielanie pepsyny – czynnika drażniącego żołądek i przyczyniającego się do powstawania wrzodów. Zalecane jest przyjmowanie go wewnętrznie 2 razy dziennie (rano i wieczorem przed snem) po 0,2 g preparatu przez okres 25-28 dni (najlepiej połączyć z olejem rokitnikowym, sokiem z kapusty lub miodem). Wrzody szybciej się wygoją, znikną bóle, nudności i pieczenie.

Przy hemoroidach

Przy tych uciążliwych dolegliwościach zaleca się stosowanie mumio w formie czopków. Dzięki temu zmniejsza się krwawienie, a świąd i ból ustępują. Substancja ta odbudowuje i goi śluzówkę, a ponadto zapobiega stanom zapalnym. Potwierdzają to badania Instytutu Medycyny Alternatywnej w Biszkeku. Mumio można stosować także w formie mieszanki z miodem (w stosunku 1:5 lub 1:8) przed ok. 4 miesiące z miesięczną przerwą, co przynosi pozytywne rezultaty.

Przy chorobie Alzheimera

Naukowcy z Santago w Chile podali wynik badania, z którego wynika, że kwas fulwowy z mumio może zahamować proces agregacji białek tau, co stanowi jedną z przyczyn choroby Alzheimera. Swoje wnioski opublikowali na łamach czasopisma „International Journal of Alzheimer’s Disease”5.

Inne zastosowania

Mumio ma wiele wszechstronnych zastosowań, ale powszechnie znane są jego właściwości poprawiające płodność. Wspomaga proces spermatogenezy i owogenezy. Badania także pokazują, że metanolowe ekstrakty z mumio shilajit w stężeniu 5000 µg/ml hamowały rozwój grzyba pleśniowego Alternaria cajani.

(opinie: 0)
Cena 307,00 zł
(opinie: 0)
Cena 61,90 zł

Jak rozpoznać prawdziwe mumio?

Na rynku niestety znajdziemy wiele podróbek. Prawdziwe mumio jest sprzedawane w postaci ciała stałego, powinno się roztapiać pod wpływem temperatury i rozpuszczać w ciepłej wodzie. Oryginalne mumio ma charakterystyczny, smolisty zapach i gorzki smak. W naszych Delikatesach Ekologicznych „Aleeko” znajdziecie Państwo oryginalne preparaty z tego wspaniałego specyfiku.

Źródła:

Agarwal SP, Khanna R, Karmarkar R, Anwer MK, Khar RK. Shilajit: a review. Phytother Res. 2007 May;21(5):401-5. doi: 10.1002/ptr.2100. PMID: 17295385.

Aiello A., Fattorusso E., Menna M., Vitalone R., Schröder H. C., Müller W. E. G. Mumijo Traditional Medicine: Fossil Deposits from Antarctica (Chemical Composition and Beneficial Bioactivity). Hindawi Publishing Corporation 2011, ID: 738131, 8 pages, doi:10.1093/ecam/nen072.

Mittal P., Kaushik D., Gupta V., Bansal P., Khokra S. Therapeutic Potentials of “Shilajit Rasayana”-A Review, International Journal of Pharmaceutical and Clinical Research 2009; 1(2): 47-49;3.

Wolfgang W. Mumio Naturalne lekarstwo z gór, Wydawnictwo Vital.

Shilajit: A panacea for high-altitude problems, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2876922/

Fulvic acid inhibits aggregation and promotes disassembly of tau fibrils associated with Alzheimer's disease, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21785188

poradnikzdrowie.pl